ଉତ୍ତରାଖଣ୍ଡ ୨୬/୦୭: ଚାଲିଛି ଶ୍ରାବଣ ମାସ । ଶୈବାଳୟରେ କାଉଡିଆ କରୁଛନ୍ତି ଜଳଲାଗି । ବିଶ୍ୱାସ ଅଛି ଦୁଃଖ ଶୁଣନ୍ତି ଦେବଦେବ । ସେଥିପାଇଁ ମାସର ପ୍ରତି ସୋମବାରରେ ହୁଏ ଜଳଳାଗି । ସାରା ଦେଶରେ କାଉଡିଆମାନେ କାନ୍ଧରେ ପାଣିଭାର ନେଇ ଯାଆନ୍ତି ଭୋଳା ବାବାଙ୍କ ପାଖକୁ । ପଲ୍ଲୀରୁ ଦିଲ୍ଲୀ ସବୁଠି ଲାଗି ଗହଳି । ମନୋସ୍କାମନା ପୂରଣ ଲାଗି କିଏ ଚାଲି ଚାଲି ଯାଏଁ ତ ଆଉ କିଏ ଦଣ୍ଡ ମାରି ମାରି । କିନ୍ତୁ କିଛି ଅଛନ୍ତି ନିଆରା ଭାବେ ଦେବଦେବଙ୍କ ଦର୍ଶନ କରନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କର ଏହି ଦର୍ଶନ କରିବାର ଯାତ୍ରା ଥାଏ ବହୁତ କଠିନ ।
କାନ୍ଧରେ ବାହୁଙ୍ଗୀ, ହେଲେ ପାଣି ନାହିଁ । ଜଳ ଭାର ବଦଳରେ ବାହୁରେ ପିତା-ମାତାଙ୍କ ଭାର । କଷ୍ଟ ହେଲେ ସଂଘର୍ଷ କରୁଛି ହରିଦ୍ୱାରର ଶ୍ରବଣ କୁମାର । ମାନସିକ ନୁହେଁ ପୂରଣ କରୁଛି ମନର ଇଚ୍ଛା । କହୁଛି ବାବାଙ୍କ ଦର୍ଶନ କରିବେ ମୋ ଚଳନ୍ତା ଭଗବାନ । ଘଡିଏ ଚାଲିଲେ ଘଡିଏ ଅଟକୁଛନ୍ତି । ତଥାପି କଷ୍ଟ ହଉନି । ବରଂ ଦୃଢ ଇଚ୍ଛାଶକ୍ତି ବଳରେ ଚାଲିଛନ୍ତି ଆଗେଇ ।ଦୁଇ କାନ୍ଧରେ ବାପା-ମାଆଙ୍କୁ ବୋହି ଚାଲିଛନ୍ତି ରାସ୍ତାରେ । ଖାଲି ପାଦରେ ମାଇଲ ମାଇଲ ଦୂର ପାର୍ କରି ସେ ଚାଲିଛନ୍ତି ।ଖାଲି ଚାଲୁନାହାଁନ୍ତି ତ ବାଟରେ ବାପାଙ୍କ ପାଦ ଛୁଇଁ ବି ନେଉଛନ୍ତି ଆଶିଷ ।
ଗାଜିଆବାଦ ଜିଲ୍ଲାର ମିରପୁର ହିନ୍ଦୁ ଗାଁର ବ୍ରଜମୋହନ ଗେହଲୋଟ୍ । ଜୁଲାଇ ୧୭ରୁ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ ଏହି ଶ୍ରାବଣ ଯାତ୍ରା ।ହରିଦ୍ୱାରରୁ ଗଙ୍ଗାଜଳ ଧରି ସଂକଳ୍ପ କରି ଚାଲିଥିଲେ ବ୍ରଜମୋହନ । ହାତରେ ଟାର୍ଗେଟ ରଖିଥିଲେ ୧୦ ଦିନରେ ପୂରଣ କରିବେ ଯାତ୍ରା । କିନ୍ତୁ ବୋଧହୁଏ ସମୟ ପୂର୍ବରୁ କରିପାରିଛନ୍ତି ସେ । ରାସ୍ତାରେ ଅନ୍ୟ କାଉଡିଆଙ୍କ ସହ ଚାଲିଛନ୍ତି ତାଳ ପକାଇ ।
ଶ୍ରବଣ କୁମାରଙ୍କ କାହାଣୀ କାହାକୁ ବା ଅଛପା । ପୁରାଣରେ ବର୍ଣ୍ଣିତ ଏହି ଗାଥା ଆଜିବି ଉଦ୍ଜିବୀତ । ଆଧୁନିକ ଯୁଗରେ ପିଲାମାନେ ଯେଉଁଠି ବାପା-ମାଆଙ୍କୁ ପଚାରୁନାହାଁନ୍ତି ସେଠି ବ୍ରଜମୋହନଙ୍କ ଏପରି କାମ ଉଦାହରଣ ନିଶ୍ଚୟ ।
